زردآلوهای باغ که مامانی و آقاجون هسته‌هاش رو جدا می‌کردن، یادتونه؟
الان به شکل لواشک گوشه اتاق داره چشمک می‌زنه. مامانی برای اینکه عدالت رعایت بشه، برای هر خانواده یک سینی لواشک گذاشته. ولی یک سینی بزرگ‌تر هم هست که اسم هم نداره!
رفتم آشپزخونه و گفتم: «سلام مامانی قشنگم، چه کردی؟ دستت درد نکنه!»
مامانی گفت: «خوش اومدی، دلم برات تنگ شده بود.»
صورتش رو بوسیدم و گفتم: «اون سینی بزرگ برای کیه؟»
گفت: «برای آقاجون و تو که بیشتر زحمت کشیدین.»
گفتم: «آخ جووون! حالا بیا ببین امروز سر کار چی کادو گرفتم.»
آقاجون گفت: «تولدت که نیست!»
گفتم: «نه، برای روز کارمند بود.»
جعبه هدیه رو روی میز آشپزخونه گذاشتم و بازش کردم. دو استکان کمرباریک ظریف با طراحی خاص بیرون آوردم.
مامانی رو به آقاجون گفت: «از اون استکان‌هایی که باهاش چای می‌خوری، چه خوشرنگ هم هستن.»
بعد سینی خاصش رو درآوردم. طرح دورش آدمو یاد کاشی‌های سنتی و معماری قدیمی ایران می‌نداخت.
آقاجون سینی رو برداشت و گفت: «پرنده‌هاش چه ظرافتی داره. کار دسته؟»
گفتم: «بله، کار هنری و دست‌سازه.»
مامانی گفت: «چه کادوی قشنگی، مبارکت باشه.»
گفتم: «من که لواشک از شما کادو گرفتم، اینم کادوی من به شما.»
مامانی گفت: «نه مادر جان، ببر خودت استفاده کن.»
گفتم: «اصلاً شما دوتا باهاش چای بخورین، انگار من استفاده کردم. منم که بیشتر موقع‌ها اینجام. چای دارین؟»
مامانی با اشاره سر گفت بله.
آقاجون از تو قندون شکر پنیر برداشت و داد به مامانی و با شیطنت گفت:
«اینم کادوی من!»
و زیر لب ادامه داد:
دلم از عشوه شیرینِ شکرخایِ تو خوش...
اگر به دنبال هدیه‌ای خاص و دل‌نشین برای عزیزانتون هستید، این ست چایخوری سرامیکی دست‌ساز با طراحی سنتی و نقاشی پرنده، انتخابی عالی و ماندگار برای هدیه به دوست یا همسر است.
