برای مامان بزرگ یک جاعودی خریدم و براش هدیه بردم.
وقتی بهش دادم گفت: این چیه؟
گفتم: برات جاعودی خریدم با چند تا عود خوشبو که روشن کنی توی خونه. با آقاجون کلی کیف کنید از بوی خوشش.
گفت: چه خوشگله!! ولی من از بوی عود خوشم نمیاد، داییت قدیما که خونه بود، از این عودا گوشه دیوار و پنجره و هر جایی دستش می رسید می گذاشت چقدر هم بوی بدی داشت. گفتم اون قدیمیا بود الان عود کلی رایحه خوش بو داره و یک عالمه طرح خوشگل برای جاعودی ها طراحی کردند.
خلاصه... جونم براتون بگه از ما گفتن و از مامانی نشنیدن! دیدم قانع نمیشه. در یک چشم بهم زدن، یک عود خوش بود از تو بسته درآودرم، روشن کردم و داخل جاعودی گذاشتم. بوی عود که بلند شد، گل از گلش شکفت گفته بده اونو ببینم راست گفتیا...
حالا بریم سراغ جاعودی خودمون که یک پرنده روکش طلا داره، طلای واقعی!رنگ نیست. جنس جاعودی هم از سرامیکه. نوشته روی جاعودی هم داخل کوره پخته شده وبا شستشو از بین نمیره. در ضمن متن روی جاعودی به عشق ختم می شه و می گه : از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر / یادگاری که در این گنبد دوار بماند
از 0 رای